Чоп

МАОРИФ ОМИЛИ ТАҲКИМИ ДАВЛАТ ВА ОЯНДАИ ДУРАХШОНИ МИЛЛАТ

Таърихи тӯлонӣ ва пуршебу фарози башар собит месозад, ки густариш ва таҳкими пайвастаи арзишҳои милливу умумибашарӣ, рушди ҳамвораи илму маориф, технология  ва татбиқи бозёфтҳои навтарин дар фаъолияти созандаи инсоният ҷавҳари аслии рушду тараққии ҷомеаи ҷаҳонӣ ба ҳисоб меравад”.

Эмомалӣ Раҳмон

Масъалаи маориф чун рукни муҳими сиёсати давлат буда, фаъолияти он аз омилҳои зиёд вобаста мебошад, ва ҳамаи масъалаҳоро марбут ба ҳама соҳаҳои ҳаёти ҷамъиятӣ ҳал менамояд. Боиси ифтихор аст, ки дар солҳои Истиқлолияти давлатӣ мақому манзалати устоду олим хеле боло рафт. Ин ҳама аз ғамхориҳои Раҳбари давлат ва боварию эътимод ба кормандони соҳа дарак медиҳад. Чуноне, ки Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қайд менамоянд: “ Миллате, ки омӯзгори асил надорад ҳеҷ гоҳ ба ягон мартаба намерасад. Ифтихор ва сари баланди мост, ки тоҷикон аз қадим соҳиби китобу қалам, илму маърифат ва олиму омӯзгор буданд, ҳастанд ва дар оянда низ хоҳанд монд”.

Муфассал...
 
Чоп

Existentialism is a movement in philosophy and literature that emphasizes individual existence, freedom and choice. It began in the mid-to-late 19th Century, but reached its peak in mid-20th Century France. It is based on the view that humans define their own meaning in life, and try to make rational decisions despite existing in an irrational universe. It focuses on the question of human existence, and the feeling that there is no purpose or explanation at the core of existence. It holds that, as there is no God or any other transcendent force, the only way to counter this nothingness (and hence to find meaning in life) is by embracing existence.

Муфассал...
 
Сахифаи 2 аз 230