Терроризм ва экстремизм

Дар и замон муҳим нест, ки аввалин шуда кадом ҷониб ва ё кӣ дастба истифодаи зӯрии канораю ғайриқонунӣ мезанад.аҳамияти асосиро сатҳи муқовимати қувваҳои сиёсӣ ва маданияти сиёсии онҳо ташкил медиҳад. Чуноне ки таҷрибаи мамлакатҳои гуногуни олам нишон медиҳанд, дар ҳолати мазкур нерӯҳои терористӣ фақат кӯшиши нобуд намудани рақиби худро менамоянд. Терроризм дар инкишофи таърихи инсоният ҳодисаҳои нав набуда, ҳанӯз аз замонҳои қадим ба ин усул қувваҳои гуногуни сиёсӣ ва ҷамъиятӣ барои ҳокимият талош дошта, даст ба зӯрӣ, дахшат овардан ва тарсонидани одамон мезаданд.