ИСТИҚЛОЛИЯТ-НЕЪМАТИ БЕБАҲО

Дар Истиқлолият будан дар биҳишт будан аст. То ба даст овардани  истиқлолият  давлат  давлат  ҳисобида намешуд.

Ҷумҳурии Тоҷикистони моро баъди ба даст овардани истиқлолияти  давлатӣ  дар дунё ҳамчун давлати аз  ҷиҳати  оромию  дар сулҳ  зистдошта  ва роҳбари онро ҳамчун  марди оқилу  доно аз ҷиҳати  тинҷу  ором  намудани   мамлакат бо некӣ ва  эътироф   карданд.

Ҳамаи муваффақиятҳои  мо  аз  шарофати  Истиқлолият  аст.  Пешвои миллат бо нияти нек ва  барои  пешрафти  мамлакат-Ҷумҳурии Тоҷикистонро  ҳамчун давлати сайёҳӣ дар  дунё номдор карда, барои  қабули сайёҳон тамоми  шароитҳои лозимаро дар  ҳамаи гушаи мамлакат  муҳайё намуданд.

Барои амалӣ намудани  ин  гуфтаҳои Сарвари  давлатамон  мо   бояд  аз сидқи дил, бо нияти пок фаъолият намуда,  дар   пешрафти    ватани  азизамон саҳми арзандаеро  гузорем.

 

 

Омӯзгори МТМУ №2-и

ноҳияи Шаҳристон:                 Мансуров Абдусаттор